Canonical 
	 
	Jurisprudence 
	 
	 
	   
	 Johannes 
	 
	 Teutonicus 
	to 4 Comp. 
	5.12.1 (X 2.26.19)  
	  
	 
	
  
	
	Jo. Teu. 4 Comp. 5.12.1 (X 2.26.19)  
	Veniens s.v. 
	 
	renuntiasse: 
	Nota quod intelligitur renuntiasse 
	 
	
	iuri communi, qui privilegium impetrat . . 
	. sicut econtra utendo iure communi  
	
	renuntiat privilegio . . . set contra supra de consuetud. c.ult. lib.iii. 
	ubi simul utitur  
	
	iure communi
	et privilegio, nec renuntiat quis iuri militum licet utatur  
	
	iure communi
	. . . sic iuri communi
	et consuetudini aliquis innititur . . . Responsio: hic ideo recessum est a  
	
	iure communi
	quia impetravit privilegium donationis, et ex diversis causis non potest 
	haberi dominium dei . . . si impetrasset privilegium confirmationis, illud 
	contrarium non obstaret, quia  
	
	ius commune. jo.  
	 
	
	
	
	
	 
	Note that 
	a person is understood to have renounced his 
	common rights 
	(ius commune) by receiving a privilege . . . just 
	as by rejecting a privilege a person accepts the 
	ius commune. . . 
	. there is a contrary example in Innocent III’s decretal where a monastery 
	has used its 
	common rights 
	
	 
	(ius commune) and its privilege simultaneously. Another example of 
	simultaneous use is that a soldier does not renounce his military right (ius 
	militare) if he uses his 
	common right to 
	compose his will. 
	 
	
	 
	Johannes Teutonicus, 3 Comp. 1.3.7 (X 1.4.8) s.v.
	
	iuri communi praeiuicet: 
	Quam consuetudinem dices preiudicare 
	
	iuri communi? 
	Dico antiquam et approbatam, ut infra de postulat. Bone memorie circa finem 
	(3 Comp. 1.1.4 (X 1.5.4). Which 
	custom would you say negates a common right? I say a custom that is old and 
	approved. 
 
  
	
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  | 
   
   
	   |